Theaterwerkplaats de Rode Hoed is een ontwikkelingsgerichte dagbesteding. Een plek waar mensen met een verstandelijke en/of lichamelijke beperking, mensen met autisme en mensen met NAH kunnen werken binnen de culturele sector. We werken met theater, dans, muziektheater, film en muziek.

​

De visie van de Rode Hoed is dan ook het streven naar een inclusieve samenleving, waarin mensen met een beperking zichtbaar zijn, zich onderdeel voelen van de samenleving en gelijkwaardig deel mogen nemen aan de samenleving. Dit doen we door middel van onze drie pijlers:

• Persoonlijke ontwikkeling

• Kunstzinnigheid

• Verbinding

 

Door middel van het gebruiken van creatieve media; theater, muziek, dans en beeldende kunst, creëren wij ontwikkeling bij de deelnemers binnen de drie pijlers. Deze ontwikkeling vindt vaak eerst plaats binnen de veilige muren van de Rode Hoed en binnen de veiligheid van het desbetreffende medium bijvoorbeeld theater. Ook zien we binnen deze veiligheid die de Rode Hoed bied dat er groei plaatsvind in het in verbinding gaan met de andere deelnemers, het samenwerken of het aangaan van vriendschappen. Daarna zal dit ook zichtbaar zijn buiten deze veilige muren en in de rest van het leven van de deelnemer. Daarnaast werken deze creatieve media ontprikkelend en verwerkend.

 

De methode die we gebruiken bij de Rode Hoed is de Theaterwerkplaats gedachte. Deze methodiek is uitgewerkt door Kim Stiekema[1]. De theaterwerkplaats gedachte is gestoeld op diverse methodieken die gebruikt worden in het begeleiden van mensen met een beperking en het maken van theater. We gebruiken onder ander Gentle teaching[2], de antroposofische kijk op de mens, geef me de vijf[3], trapsgewijs benaderen oa beschreven door Karel de Corte[4], Kiem theater methode[5], etc.

 

Hoe dit er in de praktijk concreet uitziet is onder andere dat we naast de deelnemer staan, we vragen ons af of onze aanpak de deelnemer helpt of niet en we kijken vanuit de deelnemer.

 

Er is wederkerigheid nodig om tot voorstellingen te komen, zonder de deelnemers is er geen materiaal voor een voorstelling, hierin dagen we elkaar ook uit.

 

Alle media ondersteunen elkaar. Zo spreekt werken in het atelier aan decor en kostuum de hand en het handelen aan. Improvisatie theater spreekt het voelen en in het hier en nu zijn aan. Dit zijn twee voorbeelden van handelen en voelen. Beide hebben we nodig om uiteindelijk tot het denken te komen, onder denken valt het acteren in de voorstelling.

 

Binnen de Theaterwerkplaats werken we samen naar voorstellingen en optredens toe. Zo sluiten we een traject altijd af met een optreden voor publiek. Dat is belangrijk; omdat het een cyclus afsluit voor onze deelnemers, de deelnemers zo letterlijk in de (culturele) samenleving komen te staan, (nieuwe) mensen met elkaar in contact komen en we de samenleving zo inclusiever maken.

 

Naast deze persoonlijke ontwikkeling en groei vinden wij het belangrijk om te streven naar een inclusieve samenleving, waar iedereen deel van uitmaakt. Dit willen we bereiken door zowel te laten zien wat de kwaliteiten zijn van onze doelgroep als het aangaan van samenwerkingen in inclusieve projecten. We laten zien dat er vanuit gelijkheid en wederkerigheid gewerkt wordt. Daarnaast bieden we ook mogelijkheden voor inclusieve groepen en projecten, waarin mensen uit Zutphen, mensen uit het werkveld en onze deelnemers samen kunnen werken aan kunst of een voorstelling.

 

Belangrijke aspecten uitgelicht:

• Een veilige omgeving

• Wederkerigheid

• Inclusieve werkvormen

• Persoonlijke ontwikkeling

​

Voetnotes

[1] Directeur van Theaterwerkplaats de Rode Hoed

[2] https://www.gentleteaching.nl/gentle/nl/

[3] https://www.geefmede5.nl/home

[4] https://kareldecorte.be/

[5] https://kiemtheater.com/

 

In de tekening hieronder zie je een uitwerking van deze theaterwerkplaats gedachte met daarbij het theaterbewustzijn waar we bij iedereen naar streven.