Op 8 mei zijn we met artiesten en medewerkers naar de film "Garfield the movie" geweest. Dit cadeau hebben we gekregen van Cynthia, de directrice van Cinemajestic, toen de redactie in maart een interview met haar had. We vonden dit een hele grappige film, en we moesten ontzettend lachen om Garfield! We hebben met z'n alle genoten van dit mooie cadeau.
Hieronder nog een rescensie van Judith:
Basisgegevens
Regie : Mark Dindal
Voice actors : Chris pratt , Samuel L Jackson , Hannah waddingham
Nederlandse nasynchronisatie : Ilse warringa , Jim Bakkum , Jorgen Raymann , Murth Mossel
Genre: Animatie, Familiefilm
Productiejaar: 2024
Lengte: 1:45 uur
Op woensdag 8 mei 2024 zag ik Garfield The movie , geregisseerd door Mark Dindal en ingesproken door : Samuel L Jackson , Chris Pratt en Hannah Waddingham.
Garfield, de wereldberoemde typische binnenkat die een hekel heeft aan maandagen en dol is op lasagne, waagt zich buiten de deur voor een wild avontuur! Als zijn vader, de sjofele straatkat Vic, onverwachts opduikt, worden Garfield en zijn vriend hond Odie gedwongen hun luizenleventje achter zich te laten en met Vic mee te gaan voor een razend grappige, risicovolle roofoverval.
Mijn algemene indruk was dat Garfield een ongelofelijk luie kater en veelvraat is die met gemak alles in het leven van z’n Baasje Jon bepaalt. Ik heb erg veel gelachen tijdens het kijken van de film, door het gedrag van Garfield, dat hij veel bepaald voor anderen en aan de andere kant lui en onhandig is. Bijvoorbeeld tijdens het moment dat Garfield naar de dierenarts moet en door de weegschaal zakt. Het einde van de film vond ik zelf het mooiste, Garfield ontdekt dan iets wat mij zelf erg ontroerde.
Dat Garfield pizza’s bestellen via thuisbezorgd en moodswings heeft geven hem een menselijk karakter zoals vaker het geval bij dieren in animatiefilms. Garfield haat maandagen, dan moet hij namelijk vaak op de weegschaal bij de dierenarts. Hij wordt hier chagrijnig van omdat hij dan met z’n overgewicht geconfronteerd word en moet stoppen met snacken. Door dit toe te voegen hebben de makers het menselijke karakter van Garfield meer diepte gegeven. Je ziet echte emoties bij hem. Bijvoorbeeld ook op het moment als Garfield en Vic samen aan de boom vastgebonden zitten en een ruzie maken. Door deze menselijke emoties toe te voegen aan Garfield kunnen mensen zich ook herkennen in Garfield.
Garfield is niet het enige huisdier van Jon. Ook hond Odie woont bij hun in huis. Op een dag worden Garfield en z’n vriendje Odie ontvoerd door de honden maffia van de gemene poes Jinx. Als zij gevangen zitten komen ze opeens z’n vader tegen Vic, een nog grotere en nog dikkere rode kater. Garfield is boos op z’n vader omdat hij hem als kitten in de steek liet. Dit laten de makers zien door flashbacks van het leven van Garfield. Wat ze mooi gemaakt hebben is dat je later flashbacks van Vic ziet. Zo ontdek je de hele geschiedenis in deze zoon vader relatie.
Jinx, een arrogante en ijdele poes, wil wraak op Vic omdat ze hem de schuld geeft van dat zij vroeger is gesnapt bij het inbreken bij de lactosefabriek om melk te stelen. Als straf heeft Jinx in het asiel gevangen gezeten. Garfield en Odie moeten van Jinx mee om Vic te helpen. Garfield wil niks van z’n vader weten, eerst hem in de steek laten en hem daarna in de problemen brengen. Ik vind Jinx een stom saboterend personage, bloed irritant, omdat zij er voor zorgt dat alles fout gaat en ze is gemeen. Ik vind schurken eigenlijk altijd irritant en heb er een hekel aan in film, omdat ze alles verpesten voor de hoofdpersonen.
Per trein komen Garfield, Vic en Odie bij de lactosefabriek aan. Garfield herkend vanaf een afstandje de fabrieksmascotte Stier Otto. Otto is in eerste instantie boos en ze niet wil helpen met de opdracht van Jinx, waarmee ze opgescheept zitten. Maar omdat hij zelf ook hulp zou kunnen gebruiken om zijn Eefje te redden, ziet hij toch belang in het samenwerken. Otto maakt een strategisch plan om de fabriek binnen te komen, de melk te stelen en weer te ontsnappen met Eefje. Tijdens de uitvoering van dit plan gaat er natuurlijk van alles mis, zoals altijd in een komische film. Dit vind ik een sterkte kant van de film, omdat ik zo elke keer verrast werd door de nieuwe wending. Hierdoor zat ik op het puntje van mijn stoel te kijken naar hoe dit plan zou aflopen.
Garfield the movie is zeker een komische familie film. De film is spannend en leuk voor jong en oud! Maar, als ik het even mag zeggen, tippen aan Paddington kan hij nog niet. Paddington is een echte klassieker, ik vond deze film erg ontroerend. Ik vind Paddington erg schatting en lief, hij wil zich inzetten voor iedereen en het voor iedereen goed doen. Het karakter van Paddington spreekt mij dus meer aan als het arrogante luie karakter van Garfield.
Wat ik wel leuk vind is dat voor het eerst katten eten kunnen bestellen op thuisbezorgd en kunnen telefoneren. Dit vind ik erg leuk bedacht van de makers. Paddington speelt zich af in de jaren 50/60, een klassiekere en wat oudere tijd, terwijl Garfield de movie je echt mee neemt naar deze tijd, 2024, met de technologie van tegenwoordig.
Judith Baas
Comentarios